Pieter Wispelwey

Pieter Wispelwey, geboren op 25 september 1962 in Haarlem, Nederland, is een gevierd cellist, bekend om zijn meesterschap in zowel barok- als moderne cello werken. In 1992 ontving hij als eerste cellist de prestigieuze Nederlandse Muziekprijs, toegekend aan de meest veelbelovende jonge muzikant in Nederland. Wispelwey heeft zich onderscheiden als een van ‘s werelds toonaangevende cellisten door zijn scherpe stijlbewustzijn, originele interpretaties en fenomenale technische beheersing.

Zijn carrière omvat optredens over vijf continenten en samenwerkingen met wereldberoemde orkesten en dirigenten. Zijn discografie toont een indrukwekkend scala aan opnames, waaronder zes die belangrijke internationale prijzen hebben gewonnen. Onder zijn opmerkelijke prestaties bevinden zich opnames van J.S. Bachs Cello Suites en werken van componisten als Schnittke, Elliott Carter en Franz Schubert, waarbij hij vaak zijn eigen instrumentatie gebruikt.

Wispelwey is bekend om zijn veelzijdigheid in het spelen van de moderne cello met zowel metalen als darm snaren, evenals de barokke vier- en vijfsnarige cello. Deze veelzijdigheid stelt hem in staat om een repertoire te bespelen dat varieert van Bach tot Elliott Carter. Hij wordt geprezen om zijn “intelligente, doordringende muzikaliteit en lyrische toewijding” en is vergeleken met een “meester-retoricus”.

Sinds zijn negentiende woont Wispelwey in Amsterdam. Hij speelt op een 1760 Giovanni Battista Guadagnini cello en een 1710 Rombouts barok cello.

Pieter Wispelwey – Wikipedia